کم کم داریم به روزهای آخر پاییز نزدیک می شیم. پاییز داره می ره و زمستون جاش رو می گیره. اما قبل از اینکه زمستون بیاد ما باید بلندترین شب سال رو هم تجربه کنیم منظورم شب یلداست. شب یلدا می آد تا باز به گونه ایی دیگه به آسمون نگاه کنیم. تا تغییر زمان رو حس کنیم. غروب خورشید آمدن شب و تاریکی برای هر فرهنگ و شخصی نماد ها و نشانه های خودشو رو داره. برای من شب چیزیه که باعث دیده شدن ستاره ها میشه، چیزایی که با شدت نور خورشید دیده نمی شدن و حالا با غروب فرصت ظهور پیدا کردند. یلدا به من می گه شب هم با همه زیبایی و تاریکش ماندگار نیست. شاید بشه با ستاره ها راه خودمون رو پیدا کنیم، شاید هم برامون یک اتفاق گذارا باشه، براش معنی قائل نباشیم.